Κυριακή 13 Μαΐου 2012

σκέψεις της στιγμής...

Ποιος τελικά θέλει το μικρότερο κακό γι'αυτόν το τόπο,πότε επιτέλους αυτοί που φταίνε θα πληρώσουν ;
Γιατί θέλουν ακόμα να αποφασίζουν άλλοι για έμενα χωρίς έμενα ;
Πόσο να αντέξουν οι απλοί άνθρωποι πο έχασαν το χαμόγελο τους ;
Αχ Ελλάδα σ'αγαπω και με πονά πολύ η κατάντια σου αυτή πάρα πολύ..
πόσα είναι αυτά που θα αλλάξουν και πότε θα γίνει  η αρχή ;
Θα προλάβουμε να δούμε ένα φως στο σκοτάδι που μας έριξαν ;
με ολα αυτά στο μυαλό μου πως να χαμογελάσω αύριο στην καινούργια μέρα ;
Πες μου εσύ ;
Υ.Γ
παράθυρο για να μπει η ελπίδα μέσα στην ζωή μας αυτό για μένα είναι ο γραπτός λόγος ....

3 σχόλια:

  1. Πάντα οι Έλληνες είχαν αυτή την μοναδική ικανότητα να τα βγάζουν πέρα ακόμα και όταν οι καταστάσεις φαινόντουσαν ότι ήταν ανέλπιδες.
    Έχω λοιπόν την πεποίθηση ότι και πάλι θα τα καταφέρουμε.Μην χάνεις την αισιοδοξία σου και το χαμόγελο σου, όλα θα πάνε καλά...πρέπει να πάνε όλα καλά.
    Καλημέρα Δημήτρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα μέσα από στάχτες ξαναγεννιόμαστε ναι το λέει και ο εθνικός μας ύμνος ...Είμαι ο τελευταίος που θα χάση της ελπίδες του για την πατρίδα μας ναι ,αλλά γιατί να φτάνουμε πάντα εδώ στο κατώφλι της καταστροφής ,και την τελευταία στιγμή να περιμένουμε ένα θαύμα ...Πάθαμε πολλά στα τόσα χρόνια κάναμε πολλά λάθη δυστυχώς..
      Σε ευχαριστώ καλή σου μέρα

      Διαγραφή
    2. Ότι πάθαμε ,πάθαμε, το θέμα είναι αν μάθαμε...
      Την καλησπέρα μου :) .

      Διαγραφή